DLACZEGO SZEWC CHODZI BEZ BUTÓW?

O tym, że szewc chodzi bez butów i do tego ma szewski poniedziałek, a czasami wpada w szewską pasję uczniowie klasy 2A usłyszeli podczas ciekawej lekcji języka polskiego. Lekcja była inna niż wszystkie, ponieważ zamieniliśmy szkolną klasę na piękną salę kęckiego muzeum. W kwietniu w muzeum w Kętach otwarto interesującą wystawę „Szewska pasja”. Naszą lekcję otworzył bardzo interesujący wykład o jednym z najstarszych kęckich rzemiosł, wygłoszony przez autorki wystawy panie Renatę Bożek i Justynę Majerską-Sznajder. Uczniowie dowiedzieli się, że w dawnych Kętach cech szewców był jednym z najprężniej działających organizacji w okolicy. W okresie galicyjskim w mieście św. Jana Kantego szewstwem zajmowało się 70 warsztatów rzemieślniczych, wytwarzających rocznie około 40 tys. par butów. Pani kurator wystawy przypomniała uczniom o ważnym dokumencie założycielskim z 1277 roku, a przy okazji sami gimnazjaliści wykazali się bardzo dobrą znajomością historii naszego miasta. Po ciekawej prelekcji wszyscy obejrzeliśmy nie tylko buty naszych dziadków, ale i narzędzia szewskie oraz autentyczny warsztat szewski. Mogliśmy otworzyć interaktywne plansze narracyjne, opisujące zarówno procesy produkcji skóry, obuwia, jak i historię buta.

Na lekcji języka polskiego nie mogło zabraknąć ćwiczeń językowych i te zostały tak ciekawie przygotowane przez organizatorów wystawy, że uczniowie z zainteresowaniem wykonywali ćwiczenia językowe. Poznaliśmy znaczenie archaizmów związanych z zawodem szewca, takich jak raszpla, gnypy, radełko, opuszczka i trzewiki. Na warsztat poszły puzle, a z nich wychodziły między innymi takie oto przysłowia i związki frazeologiczne jak pilnuj szewcze kopyta, pić jak szewc, szewski poniedziałek. Nasza lekcja była jednak we czwartek i trzeba było wracać do szkoły. Przed nami jeszcze kolejna wizyta w kęckim muzeum i wtedy będziemy brali udział w warsztatach, na których uszyjemy buty dratwą, czyli całkiem grubymi nićmi:)