„Ponieważ żyli prawem wilka, historia o nich długo milczała” – Narodowy Dzień Pamięci Żołnierzy Wyklętych w kęckiej „Jedynce”
„Ponieważ żyli prawem wilka, historia o nich długo milczała” – Narodowy Dzień Pamięci Żołnierzy Wyklętych w kęckiej „Jedynce”
Między innymi, dzięki takim ludziom jak Zbigniew Herbert, nie mówimy już półgębkiem o tych, którzy po 1944 roku nie zgodzili się, by Polską rządziła komunistyczna władza z nadania Moskwy i nie złożyli broni. Nie potrzeba już konspiracji czy grupy wtajemniczonych, by opowiadać historię polskiego antykomunistycznego podziemia. Nie musimy już mówić, że „historia głucho milczy” o żołnierzach wyklętych, tylko mówimy, „historia głucho milczała”. Przez ponad pół wieku komunistyczna propaganda próbowała zniesławić i wymazać pamięć o niezłomnych bohaterach. Narodowe Siły Zbrojne, Wolność i Niezawisłość, Konspiracyjne Wojsko Polskie, Armia Krajowa Obywatelska, Ruch Oporu Armii Krajowej to tylko niewielka część organizacji, o których pamięć miała na zawsze zginąć w mrokach dziejów. Pamięć o tysiącach patriotów torturowanych w katowniach UB, których miejsca pochówku wciąż nie są znane, miała na zawsze zniknąć z naszej historii. Od 2011 roku walka o pamięć żołnierzy wyklętych zdaje się być wygrana i możemy z należną czcią oddać cześć i hołd niezłomnym bohaterom naszej umiłowanej Ojczyzny.
W dniu 28.02.2018r. uczniowie kęckiej „Jedynki” wzięli udział w niezwykłej, podniosłej ale i niełatwej lekcji historii. Uczestniczyli w akademii upamiętniającej żołnierzy tzw. drugiej konspiracji czyli około 150 tysięcy niezłomnych stanowiących ruch niepodległościowy, którego celem była suwerenna i niepodległa Ojczyzna. Poznali losy polskich patriotów, którzy najpierw walczyli z Niemcami a potem nie złożyli broni, bo chcieli wolności prawdziwej, chcieli Polski ze swych marzeń, Polski niepodległej. Niezłomni toczyli nierówną walkę z sowieckim okupantem, która zakończyła się ostatecznie likwidacją ostatnich oddziałów w latach 60-tych XX wieku.
Występujący przybliżyli swoim koleżankom i kolegom historię żołnierzy, mężczyzn i kobiet, którzy pragnęli wolnej Polski nie tylko dla siebie, ale także dla nas i dla przyszłych pokoleń. Opowiedzieli historię Rotmistrza Witolda Pileckiego, Danuty Siedzikówny – sanitariuszki 5. Brygady Wileńskiej „Łupaszki”, Tadeusza Kuncewicza ps. „Podkowa”, Hieronima Dekutowskiego ps. „Zapora”, Zygmunta Szendzielarza ps. Łupaszka” czy majora „Ognia”.
Uroczystość to była niezwykła, bo akademia poświęcona była tematyce trudnej. Opowiadała o dramatycznych wyborach, przed jakimi stawali Ci ludzie w sytuacji, w której nie było dobrego wyjścia a na szali trzeba było postawić swoje życie. W sposób niezwykle wyważony opowiedzieliśmy o tych trudnych wyborach, bohaterstwie, poświęceniu, bo celem akademii nie była wojna o historię lecz oddanie niezłomnym czci i hołdu, na który zasługują. W montażu słowno – muzycznym wykorzystano archiwalne zdjęcia, nagrania, poezję patriotyczną. Inspiracją dla nas stały się wiersze Zbigniewa Herberta czy utwory innych wybitnych bardów.
„Wilki”
Ponieważ żyli prawem wilka
historia o nich głucho milczy
pozostał po nich w kopnym śniegu
żółtawy mocz i ten ślad wilczy
szybciej niż w plecy strzał zdradziecki
trafiła serce mściwa rozpacz
pili samogon jedli nędzę
tak się starali losom sprostać
już nie zostanie agronomem
"Ciemny" a "Świt" - księgowym
"Marusia" - matką, "Grom" - poetą
posiwia śnieg ich młode głowy
nie opłakała ich Elektra
nie pochowała Antygona
i będą tak przez całą wieczność
w głębokim śniegu wiecznie konać
przegrali dom swój w białym borze
kędy zawiewa sypki śnieg
nie nam żałować - gryzipiórkom -
i gładzić ich zmierzwioną sierść
ponieważ żyli prawem wilka
historia o nich głucho milczy
został na zawsze w dobrym śniegu
żółtawy mocz i ten trop wilczy
Nasi uczniowie w ciszy i skupieniu oddali cześć bohaterom i uczcili pamięć żołnierzy wyklętych. Z jednakową mocą wybrzmiały słowa hymnu jak i wezwanie: „cześć i chwała bohaterom”. Trudno opisać atmosferę panującą w trakcie uroczystości. Może najlepiej pasują takie słowa: cisza, zaduma, refleksja. Może to nie miejsce na tego typu przenośnie, ale pewien jestem, że gdyby w sali pojawiły się dwa komary, to trzepot ich skrzydełek brzmiałby jak dźwięk samolotu, bo tak było cicho. Cisza ta układała się w słowa „niech żyje Polska”.
Organizatorzy bardzo serdecznie dziękują uczniom za to, w taki sposób się zachowali: za ciszę, zrozumienie, refleksję, wyjątkową postawę w trakcie akademii. Egzamin z patriotyzmu zdaliście wzorowo.
Szczególne podziękowania należą się uczniom, którzy wzięli udział w akademii oraz chórowi szkolnemu, który swym występem uświetnił uroczystość.
Nad całością przedsięwzięcia czuwali: p. Małgorzata Czech, p. Jacek Stwora, p. Radosław Talar oraz p. Jarosław Zieliński.
Zapraszam do zapoznania się z fotorelacją.
R.T.
